ಮೌನ

ಓ ಮೌನವೇ ನೀನು ಯಾಕೆ ಹೀಗೆ?
ಮಾತಿಲ್ಲ, ಕತೆಯಿಲ್ಲ...
ಹೂ ಬಿರಿದಂಥ ನಗೆ ಕಾಣಲ್ಲ
ಓ ಮೌನವೇ, ನೀನು ಯಾಕೆ ಹೀಗೆ??
ಅನಂತ ವಿಶ್ವದ ಬೇಸರವೆಲ್ಲ
ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ಮೈಗೂಡಿಕೊಂಡು,
ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಕಚಗುಳಿ ಇಡುವ
ಚಿಲಿಪಿಲಿ ಮಾತಿನ ಮೇಲೇಕೆ ಕೋಪಗೊಂಡೆ
ಓ ಮೌನವೇ ನೀನು ಯಾಕೆ ಹೀಗೆ?
ಮೌನ ಮುರಿದರೆ ಮಾತು ಚಿಗುರಿದರೆ
ಹರಡಲಾರದೆ ಸ್ನೇಹದ ಹಸಿರು
ಮಾತು ಈ ಜಗದ ಉಸಿರು
ಬಂಧ ಬಂಧನಗಳೆಲ್ಲವೂ
ಮೌನದೊಳಗಿನ ಮತ್ತು
ಜೀವ ಭಾವಗಳೆಲ್ಲವೂ
ನೀ ಮರೆತ ಮಾತಿನ ಸ್ವತ್ತು
ಸೊಗಸುಗಾರ ಅದು ಮಾತು
ಬರಿ ಬೇಸರವು ಮೌನ
ಏಕಾಂತವೊಂದೆ ಮೌನ
ಉಳಿದೆಲ್ಲವೂ ಮಾತು
ಓ ಮೌನವೇ ನೀನು ಯಾಕೆ ಹೀಗೆ?

ಜಯಂತಿ ,  ದ್ವಿತೀಯ ಎಂ.ಎ.ಕನ್ನಡ